Zygmunt Bauman, uluş inşa sürecini bahçıvanlığa benzetir. Bahçede bazı otların koparılması gerekmektedir. Çünkü "normal" olarak adlandırılan diğer bitkilerin yaşamasını engellemektedirler. Normal olanı ve koparılması gerekeni de birinin gözü belirler. Bahçıvan için, bu estetik bir yargıya bağlıdır. Forgadseyk, ulus için de, durum çok farklı değil sanırm.
3 gün boyunca kendi ulusumu inşa etmeye çalışırken, bazı otları bahçemde görmek istemedim ve hepsini teker teker ellerimle kopardım. Bahçenizdeki otları koparırken işte püf noktaları:
1. mutlaka bahçe eldiveni edinin, bauhaus ve türevlerinde bulunabilir, fakat bizim gibi küçük bi kasabadaysanız, çiftini 1tl'ye bulabilirsiniz.
2. Çapanızın çok sağlam olmasına dikkat edin. Keza bazı otların kökleri öylesine güçlü ki, onları çekerken evi de onunla birlikte çekiyormuşsunuz hissine kapılıveriyorsunuz.
3. Bir tane ana düşman ot çeşidi edinin, kökünden kolay ayrılıyor olsun, ve soykırıma başlayın. acaip stres atıyorsunuz.
4. Diğerlerinin de kökünü kurutamıyorsanız, başını keserle ezmenizde fayda olabilir. Ama onları yıkmayan acı, onları daha da güçlendireceğinden, bir dahaki gittiğinizde ayrık otu ormanıyla karşılaşacağınızı aklınızdan çıkarmayın.
5. Keneler için önleminizi alın. Çorabı eşofmanın üzerine geçirmek na-karizmatik, fekat etkili bir yöntem..
6. Toprakla uğraşmanın dünyanın en muhteşem işi olduğunu aklınızdan çıkarmayın.
kene demişiz, birkenstockları çıkarmamışız nesra. her yerde ortopedi, her yerde kanyon şıklığı.
YanıtlaSilahauheuhue. hakkat.
YanıtlaSil